Nie taki święty

Julek obudził się i wstał po cichutku. Załatwił się i poprosił o pomoc tak, żeby nikogo nie budzić.
- Juleczku, jaki ty jesteś grzeczny! Taki aniołek z ciebie.
Julek, przez zęby:
- Ja nie jestem żaden aniołek! Ja jestem szpajdermen!

Wolnoć Tomku

- Julek, to już ostatnie ostrzeżenie. Zaraz posiedzisz sobie na krzesełku.
- Nie! Bo to nie przedszkole!

Calineczka

    Żeby nie było, że tylko imprezy zakrapiane szampanem nam w głowie, nowy rok powitaliśmy w teatrze. Wybraliśmy się do Banialuki na "Calineczkę".

    Na naszej ulubionej scenie na piętrze, gdzie jest przytulnie, kameralnie, wszystko widać i można się poczuć jak uczestnik spektaklu. Urocze przedstawienie z jak zwykle świetnymi piosenkami i pomysłową scenografią i kostiumami. Tak naprawdę, trudno powiedzieć, co jest rekwizytem, co kostiumem. Scenarzysta i reżyser wzięli pod uwagę, że to spektakl dla najmłodszego widza. Nie ma dłużyzn, jest sporo rozśmieszaczy, przerywników jak wspólne klaskanie do piosenki czy łaskotanie/zaczepianie przez żuki i pająki. Aktorzy, jak zwykle, dali z siebie wszystko, a wyobrażam sobie, że pójście do pracy w Nowy Rok nie musi być łatwe.

oślepieni lampą błyskową chwilę przed rozpoczęciem

    Chłopcy, a oczywiście najbardziej Julek, byli zachwyceni. Bardzo chciał odnaleźć Calineczkę. Ale tym razem, na nasze szczęście, nie płakał. Wiedział, że za trzy tygodnie idziemy na "Trzy Świnki". Bilety już kupione.