W domu.
Bez pośpiechu. Leniwe, późne śniadanie.
Budowanie z LEGO. I warsztaty z moonką dotyczące ciałopozytywnego dojrzewania.
Wziąć w nich udział chciał tylko Janek. I był bardzo zadowolony.
Warsztaty były online. Prowadziła je autorka książek Barbara Pietruszczak. Chłopcy mają zestaw "Twoje ciałopozytywne dojrzewanie. Dla chłopców" oraz grę "Dorastanie". Otrzymaliśmy taki cudny pakiet, ponieważ wsparliśmy wydanie tej książki właśnie.
A książka wydana jest pięknie. Do tego ma ładne ilustracje (czasem są śmieszne). Autorka pisze prostym, normalnym językiem o wszystkim, co się wiąże z dorastaniem. Nie pomija sfery psychicznej, a ten aspekt dojrzewania, ta część emocjonalna jest chyba najtrudniejsza. Bo niewidoczna, niezrozumiała, trudna do opowiedzenia dla dziecka, trudna do zrozumienia przez rodzica. Oswaja dojrzewanie. Przygotowuje do niego. Ale nie demonizuje.
Gra też nam się bardzo podoba. Jest fajna, rodzinna, śmieszna. Tzn. nas śmieszy, gdy podczas gdy zastanawiamy się głośno, czy wybrać sobie rozstępy, miesiączkę czy pierwszy zarost. OSwajamy przy okazji te wszystkie trudne słowa. Z nadzieją, że gdy chłopcy będą mieli jakikolwiek problem czy pytanie związane z dorastaniem, nie będą się wstydzić o nim mówić.
A po obiedzie Jerzyk z mamą upiekł cynamonowo-jabłkowe róże z jabłkami od cioci Indianki. Przepis zaczerpnęliśmy z książki "O jabłkach" Elizy Mórawskiej, autorki bloga White Plate.
I powstało też w końcu ciasto na piernik staropolski. Będzie sobie leżakowało do Świąt.
Bułeczki piekliśmy na cześć naszych gości: babci Ali, Madzi i Josipa. Zjedli z nami kolację, posiedzieli, posłuchali opowieści o "Trzech Miotłach".
A gdy goście pojechali, a Jerzo zasnął, zagraliśmy jeszcze w "Trivial Pursuit. Edycję rodzinną". Wygrał Julek. Rodzicom szło żenująco, więc na tym kończę opis tej rozgrywki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz